500
N. V.
Natalla, Natałi, Nataša...
Ja maršam leśvičnym imču.
Jak karabiel, kvatera vaša
pad biełym vietraziem ŭvačču!
Viatry jaho nie raz hajdałi,
i jak ža achałi «maržy»,
kałi śviatlełi raptam dałi
ad śvietłaści tvajoj dušy.
Kałi hareźłivy i žvavy
pramień źjaŭlaŭsia załaty
emblemaj viełičnaj dziaržavy,
jakoju uładaryš ty!
Dziaržavy, dzie spakoj i ščaście,
dzie proza odaju hučyć!
Dzie słovy, jak hłytok pryčaścia,
ŭ biaskonca ciažkim – pieśniaj žyć!
|
|
